Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Non est igitur summum malum dolor. Duo Reges: constructio interrete. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Venit ad extremum; Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.

Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Nihil enim hoc differt. Cur haec eadem Democritus? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales
et non necessariae, nec naturales nec necessariae.

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Summae mihi videtur inscitiae. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.

Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia, quae prima natura approbavisset, ea cum honestate coniungerent.

Bork: Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Audeo dicere, inquit.: Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Bork: Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
Quid Zeno?: Cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito atque modico.
Quo tandem modo?: Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?